Arnold wraca do korzeni
Typowy film z Schwarzeneggerem. On gra tego dobrego i ściga tych złych. Jak na pozytywnego bohatera przystało radzi sobie ze wszystkim – nie straszne mu skoki z kilkudziesięciu metrowego wodospadu, dżungla w której za każdym drzewem czai się jakiś uzbrojony po zęby bandyta a serie wybuchów to dla Arnolda chleb powszedni bo w końcu w filmie gra strażaka. Film za bardzo gloryfikuje Amerykę i jej uświęcony mit o patriotyzmie obywateli. Amerykanie to dobrzy ludzie, gotowi do poświęceń i obrony kraju wszelkimi siłami. Są w stanie dosłownie w ostatniej chwili zapobiec wybuchowi bomby co po wydarzeniach z 11 września staje się w tym filmie śmieszne. Może się czepiam bo taki film powinno się oceniać w kategoriach gatunku filmów akcji i w tym przypadku nie odbiega on nic a nic od normy (chociaż bliżej mu tej dolnej granicy). Szczerze mówiąc koniec jest lepszy od początku. Wprowadza element zaskoczenia i trzyma w napięciu przez jakieś dobre 20 minut. Cała reszta była już wałkowana wiele razy ale jak ktoś lubi wspomnienia zobaczyć jeszcze raz można. Tylko czy aby w kinie tego bym nie powiedział. Lepiej poczekać aż za parę miesięcy wyjdzie na wideo, to akurat będzie 2 godziny rozrywki na długie jesienne wieczory. Szczególnie polecam scenę w której Arnold odgryza i wypluwa ucho jednego z żołnierzy co jest chyba jedyną nowością w tym filmie i warto trochę się pobrzydzić. Bleee